DE GESCHIEDENIS VAN "JONKERBOSCH" (deel 9)

Gerda Arts-Gilsing

1974, het jaar waarin ik zelf op Jonkerbosch kwam werken. Ik had er nooit van gehoord, terwijl ik er nog geen 500 meter vandaan woonde!

In dit jaar werd het eerste fasehuis gekocht. Het was een prachtig landhuis aan de dr. De Blécourtstraat, waar voor het eerst in de geschiedenis van Jonkerbosch 11 jongens buiten het terrein gingen wonen.
Doel hiervan was (aldus Jan de Beijer, de toenmalige pedagoog): "bevordering van de maatschappelijk/sociale redzaamheid, waarbij de nadruk wordt gelegd op: zèlfwerkzaamheid, zèlfverantwoordelijkheid, samen-zijn, samen-doen".

Op 31 oktober 1975 krijgt het Instituut "Jonkerbosch" van B&W van Nijmegen vergunning voor het veranderen van een dubbel woonhuis, Hatertseweg 574 en 574a. In de dubbelwoning "Habutstee" worden twee fasehuizen gevestigd (twee groepen, elk in één woning).

1 januari 1976 is weer een gedenkwaardige dag; voor het eerst in de historie wordt er een directeur benoemd die niet afkomstig is uit de Congregatie der Broeders van Liefde. Het is de heer H.B. Kramer, die tot dan toe op de Katholieke Universiteit werkzaam was.
Natuurlijk werd er eerst uitvoerig afscheid genomen van Broeder Theo Martens, die 3 ½ jaar als directeur op Jonkerbosch gewerkt had en daarvoor vele jaren als onderwijzer aan de Tarcisiusschool verbonden was.

Afscheid van Br. Theo Martens en kennismaking met de heer H.B. Kramer, de nieuwe directeur. V.l.n.r. Br. P.J. Cortooms (provinciaal bestuur), Br. Theo, de heer Kramer met echtgenote en Br. André Arts

De staf van Jonkerbosch (en de school) bij het afscheid van directeur Br. Theo Martens. V.l.n.r.: Leo van de Camp (pedagoog), Riks Kramer (aankomend directeur), Br. Theo Martens en Ciel Mooren (psychologe), met daarachter Jan de Beijer (pedagoog), Antoinette van de Straaten (maatschappelijk werkster), Fons Rutten, (psycholoog);

 

Er veranderde veel in deze jaren. Aanvankelijk werkten er uitsluitend broeders, terwijl nu (bedoeld wordt 1976) het merendeel van het personeel uit leken bestaat.
Van schoolpensionaat is Jonkerbosch nu geworden tot een instituut waarbij de nadruk niet meer (zo zwaar) ligt bij het schoolgebeuren.

1978 was het vertrek van twee maatschappelijk werkers: Anne-Marie Vernooy en Martin Sebregts.
Eerst vertrok Anne-Marie omdat Rob, haar man, in Breda een baan vond en alhoewel ze erg geëmancipeerd was... Wat doe je dan? Meegaan natuurlijk.
Martin vertrok naar de Don Bosco Stichting in Oss, in de hoop het daar iets rustiger aan te kunnen doen. Of dat gelukt is?
Wel kan ik iedereen die hen nog kent, vertellen dat het met alletwee erg goed gaat en zij laten via JoJo alle oude bekenden heel hartelijk groeten!

Wordt vervolgd

JoJo, jaargang 4 (1985), nummer 2 (januari), pp. 15-17